Kocaeli’nin trafiği!

Aralık 26.
Biz hala daha sonbaharı yaşıyoruz.
Atkılar, bereler dolaplardan çıkmadı henüz.
Mevsimlik montlarla dolaşıyor gençler sokaklarda.
Sabahları yalnız büyük çile.
Ofise gelene kadar neredeyse gün ağarmıyor.
Hadi ben yaşını almış bir adamım.
Küçücük el kadar çocuklar o karanlıkta düşüyor sokaklara, yazık.
*
Önceki gün “Kocaeli’de büyük bir trafik sorunu var.
Bu sorunun 2 ana başlığı var bana sorarsanız.
Birincisi planlama” demiştim.
2. konudan bahsetmeye fırsatım olmadı.
Aslında en can alıcı ve en kolay hayata geçirilecek başlık bu; denetim.
*
Kocaeli 2 milyon kişinin yaşadığı bir metropol.
Kentin belli başlı ana arterleri var.
2 milyon nüfusun büyük bir bölümü sabah işe giderken, akşam işten dönerken bu arterleri kullanıyor.
Ve bu yollarda en ufak bir denetim yapılmıyor.
Ben her sabah Devrim Ekim’i okula bırakmak için evden arabayla çıkıyorum.
Alemdar Caddesi’nden araçla aşağı iniyorum.
Yürüyüş Yolu yanından Bulvar’a daha sonra da Atatürk Ortaokulu’na ulaşıyorum.
Dönüş istikametim ise yine Bulvar’dan oluyor.
Endüstri Meslek Lisesi önünden U dönüşü yapıyorum.
Kocaeli Ticaret Odası yanından sahildeki otoparka geçiyorum.
Sadece bu yol güzergahında dahi denetimsizlik öyle hat safadaki anlatamam.
Alemdar Caddesi’nde sabah saatlerinde tek bir polis yok.
İzmit Anadolu İmam Hatip Lisesi tam da Alemdar’ın başlangıcında yer alıyor.
Her sabah onlarca veli araçlarıyla buraya öğrenci getiriyor.
Maalesef bizim toplumumuz araba kullanmak için verilen ehliyet eğitimi sadece kağıt üzerinde kalıyor.
Okula çocuklarını bırakan veliler yolun ortasında araçlarını durduruyor.
Yetmiyor, 2 şeritli bu yolda her gün Yürüyüş Yolu’na kadar onlarca araç sol şeridi tamamen işgal ediyor.
Yolun açık olması, akması gereken en yoğun saatlerde, mesai öncesinde Alemdar’da büyük bir eziyet yaşanıyor.
Hatalı parklanmalara, yolun ortasında durup yolcu indiren araçlara Kocaeli’yi yönetenler göz yumuyor.
Denetim yapılmıyor.
*
Yürüyüş Yolu güzergahı için de benzer durum geçerli.
Ulugazi İlkokulu bu yol üzerinde bulunuyor.
Yine onlarca araç yol kenarını işgal ediyor.
Normal şartlarda 2 şeritli olan bu yolu inşa edildiğinden bu yana tek bir gün 2 şeridi açık halde görmedim.
Bu yoldaki tek sorun benim araç içerisinde yaşadığım sorun değil.
Bir de sadece yayalar için olan Yürüyüş Yolu güzergahındaki motosiklet terörü var.
O konuya birazdan geleceğim.
*
Sabahları güç bela Milli İrade Meydanı ışıklarına geliyorum.
Burası ışıklı bir kavşak.
Ancak hiç kimse ışıklara uymuyor.
Benim aracıma yeşil ışık yandığında diğer ışıklardan kırmızıda geçmiş 3-4 araç peş peşe seyir halinde oluyor.
Hatta öyle zamanlar oluyor ki kırmızı ışıkta geçen 1-2 araç tam kavşağın ortasında kalakalıyor.
*
İlerliyorum Bulvar’dan içeri.
Atatürk Ortaokulu önünde müsait bir yer bulup Devrim Ekim’i indirdikten sonra geri dönmem gerek.
Bulvar’da kimi kavşaklarda U dönüşü yapmak yasak.
Ancak neredeyse Bulvar’ı kullanan bütün araçlar U dönüşü yapıyor.
Yasak tabelaları orada öylece duruyor.
Servis araçları bile U dönüşü yaparak yola devam ediyor.
*
Asıl sıkıntı ise Bulvar’dan şehir merkezine ilerlerken yaşanıyor.
Anıtpark’ın önündeki yol 4 şeritli.
2 şerit sola dönecek araçlar için, 2 şerit ise İzmit merkeze devam edecek araçlar için ayrılmış durumda.
Ancak sola dönecek olan araçlar 3 hatta bazen 4 şeridi işgal ediyor.
Sola dönüşe kırmızı ışık yanıyor.
İzmit merkeze devam etmek için yeşil ışık yanıyor.
Ancak önünüzdeki araç sola döneceği için duruyor.
Siz yeşil ışıkta hareket edemiyorsunuz.
*
Bunlar benim gündüz işe giderken çok dar alanda karşılaştığım, gördüğüm denetim yoksunlukları.
Bu bölgelere birer trafik polisi görevlendirmek yeterli aslında.
Ama polislerin İzmit Yürüyüş Yolu’nda olduğu gibi sadece orada dikilmemesi lazım.
Bütün hatalı araçlara cezai işlem uygulanması lazım.
Bu işin kolayı da var.
Bahsettiğim güzergahın neredeyse tamamında kamera sistemi mevcut.
MOBESE’ler var.
Aslında biz kuralları koymuşuz.
Uymayanlar için cezaları belirlemişiz.
Ancak ceza uygulamıyoruz.
Yasadaki cezalar uygulansa 1-2 ceza yiyen sürücü yaptığı hatayı bir daha yapmaz.
Zaten ekonomik kriz var.
Vatandaş cebinin derdinde.
Yaptığı her hata için para ödemek istemez.
Hal böyle olunca zoraki de olsa düzelir.
*
Aslında her şeyin temeli eğitim.
Ancak biz o konuyu çoktan atlamışız.
Trafik eğitimsiz, görgüsüz, kural tanımaz bir kitlenin elinde adeta.
Bu durumlarda birinci aşama eğitimdir.
Bir yolda hızlı gitmenin doğru olmadığını anlatırsınız.
Eğitimli toplum bunu kabul eder ve hayatında uygular.
İkinci aşama kurallar koymaktır.
Kuralları bilen eğitimli toplum onları uygular.
Üçüncü aşama kuralları uygulamayan toplumlar için geçerlidir.
Görsel olarak kuralları hatırlatırsınız.
Yol kenarına hız tabelaları koyarsınız, park edilmez levhaları yerleştirirsiniz.
Dördüncü aşama kuralları uygulamayanlara ceza uygulamaktır.
Bu denetim gerektirir.
Yeterli bir denetiminiz yoksa.
Ceza uygulamazsanız.
Ceza uygulayamazsanız, kural tanımayan ve eğitimsiz toplumunuz dilediğini yapar.
Beşinci ve son aşama ise fiziki tedbir almaktır.
Park edilmeyecek alana beton dubalar yerleştirmek, hız sınırı için kasis koymak.
Bu aşama genel olarak geri kalmış, eğitimden yoksun, kural tanımaz, denetim yapılamayan, 3. sınıf ülkelerde uygulanır.
Maalesef ülkemiz de bu aşamadadır.
*
Ancak Kocaeli’de durum farklı olabilir.
İlk üç aşama için çok geç kalmış olabiliriz.
Ancak dördüncü aşama yani denetlemek ve ceza uygulamak bugün bu kenti yönetenlerin elinde.
Benim sabahları araç güzergahımın bir benzeri Kocaeli Valisi İlhami Aktaş tarafından kullanılıyor.
Özellikle Bulvar’da, Milli İrade Meydanı’nda, Anıtpark’ta yaşanan sıkıntıları o da görüyor.
Diğer valiler gibi eskort araçlarla, jamer kamyonlarıyla gezmiyor.
Aracı kırmızı ışıkta duruyor, bekliyor.
Belki sabahları çok yorgun oluyor ve trafikte yaşanan bu sıkıntıları fark edemiyor olabilir.
Tek bir talimatına bakar valimizin.
Emniyetteki yöneticileri, müdürleri çağıracak ve “Trafikte kimsenin gözünün yaşına bakmayın. Ceza kesin” diyecek.
Bu konuda yazılı olmayan bir kota dahi koyulabilir personele.
Kentin dört bir yanında araçların yarattığı bir trafik yükü var.
Yolu kapatıyorlar, kırmızı da geçiyorlar, yayalara asla yol vermiyorlar, yaya geçitlerinde durmuyorlar.
Bir süre önce Önce Yaya diye bir kampanya başlatılmıştı o geldi aklıma.
O da yalan oldu çünkü.
Denetim olmayınca, ceza uygulanmayınca ne beklersiniz?
Unutuldu gitti.
Yaya geçidinde durup yayaya yol veren araçlara korna basıp, küfür ediyorlar.
Bir de sigara konusu var ki hiç girmeyeceğim.
Yıllar önce araç kullanırken sigara içmek yasaklanmıştı.
Allah aşkına bir yönetici emniyete sorsun, 2024 yılında kaç kişiye araç kullanırken sigara içtiği için ceza kesilmiş?
Kaç sürücüye yaya geçidinde yayaya yol vermediği için işlem yapılmış?
Kentin trafikle ilgili sorunları çok büyük ancak ufak dokunuşlarla daha yaşanabilir bir Kocaeli’yi ortaya çıkarmak da mümkün.
Sadece kurallara uyulması dahi kent halkının biraz olsun nefes almasını sağlayabilir.
*
Motosikletlerden bahsedeceğim dedim ama uzadıkça uzadı yazı.
Motosikletler yarına kaldı…