Ne oldu?

Türk toplumu genel olarak balık hafızalı.
Kocaelililer ise hani ‘Dün ne yediğini unutur’ derler ya, işte ondan da beter.
Herhangi bir konunun hatırlanma süresi göz açıp kapamayla değer.
Bu sebeple kent çok geri kalıyor.
Unutan vatandaş hesap sormuyor.
Vaat edilen pek çok şey yarım kalıyor ya da hiç başlamıyor.
*
2022 yılının hemen başında İzmit Belediyesi büyük bir organizasyonla Çukurbağ ile ilgili kurulan vakfın lansmanını yaptı.
Nikomedia Kazıları İzmit Kültür Sanat ve Eğitim Vakfı, Çukurbağ’daki kurtarma kazılarına sponsor olacaktı.
Haftada 2-3 gün Çukurbağ kazılarının yapıldığı bölgeden geçiyorum.
Önemli ve büyük bir çalışma görebilmiş değilim maalesef.
Bölgedeki tapınak merdivenlerinin üstü toprakla örtülmüştü yıllar önce, hala örtülü.
Kamulaştırma bir iki bina için yine yıllar önce yapılmıştı.
Yeni binalar kamulaştırılmadı.
Kazı alanı genişletilmedi.
Bir bölgede kurtarma kazısı yapmak kolay iş değil elbette.
Maliyetli.
Zaman alan bir iş.
Ancak 2022 yılında İzmit Belediye Başkanı Fatma Kaplan Hürriyet, “İzmit’in adını tüm dünya duyacak” deyince ne yalan söyleyeyim bir heyecanlanmıştım.
Artık o heyecanımdan eser yok.
Çukurbağ’dan da güncel bir eser yok.
Heyecanım ve Çukurbağ…
Makus kader birliktelikleri daim olmaz umarım.
*
Bir diğer heyecan kaybım ise Sekapark alanıyla ilgili.
2021 yılında Kocaeli Büyükşehir Belediyesi büyük bir lansmanla Seka Kültür Havzası projesini duyurmuştu.
Yazının sonunda projeyle ilgili bir tanıtım videosu da bulacaksınız.
O videoda gösterilen hiçbir şey henüz yapılmadı bölgede.
Üzerinden 3 yıl geçti.
Seka’da ne arkeolojik kazı alanları oluşturuldu ne batı terminali kuruldu ne kültür havası tamamlandı.
Yine haftada 2-3 gün Sekapark’a gidiyorum.
Seka Kültür Havzası ile ilgili karınca hızında dahi bir ilerleme bir iş göremiyorum.
Belki işler var, belki kağıt üzerinde devam ediyorlar.
Ancak ben hiçbir şey görmüyorum.
Görmediğim şeyin varlığında ise şüphe duyuyorum.
*
Dedim ya dostlar, Kocaelililerin hafızası pek bir kötüdür.
Neyse ki ben not alarak yaşarım hayatımı.
Arada bir koltuğuma kurulur eski notlarımı kurcalarım.
Böylelikle kim ne demiş, ne yapmış biraz olsun takip edebilirim.
*
Yaz tatilim boyunca Avrupa kentlerinin tarihlerine verdikleri önemi gözlemleyerek geçirdim günlerimi.
Kocaeli’de ise bu durumun tam tersi yaşanması, tarihe kimsenin önem vermemesi ya da veriyor gibi gözükmesi beni çok üzüyor.
Kocaeli tarihi çok ama çok eski dönemlere dayanıyor.
Bu kent Roma İmparatorluğu’nun doğudaki tek baş kenti.
Astakos’a, Bitinya’ya ev sahipliği yapmış Kocaeli’de birileri tarihi iki konak restore etmekten ibaret sanabilir.
Ancak gerçek hiç de öyle değil.
Bu köşe yazısını bir not olarak kabul edin.
İlerleyen yıllarda hatırlayın, bir belediye yetkilisi, bir yönetici gördüğünüzde hesap sorun.
Ne oldu, deyin.
Çukurbağ kazıları ne oldu?
Seka Kültür Havzası ne oldu?
Belki sesinizi duyan, sesinize ses veren olur…